လူ့ ဘဝ ဆိုတာ ရခဲပါတယ်။
လူဖြစ်တုံး ခဏ မှာ သူများ အယူဝါဒ ကြောင့် ကို့အသတ်ကို
ပေးတဲ့ အထိတော့ အလိမ်မခံ
ကြဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။
တန်ဖိုး ရှိတဲ့ လူ့ဘဝ ကို ကိုက
သူများကိုသတ် ၊ သူများက ကို့
ကိုသတ် အဲ့ဒိအတွက် ဘယ်သူ
ဘယ်ဝါတွေက အကျိုးကျေးဇူး
ရမှာလည်း။
တိုင်းပြည်အတွက် ပြည်သူအတွက်
လိုရာဆွဲပြီးခေါင်းစဥ်တတ်ကြ
သော်လည်း ထိုသို့သတ်ခြင်းသေ
ခြင်းကြောင့် တိုင်းပြည်လည်းပျက်စီး ပြည်သူလည်း စိတ်ချမ်းသာစရာ မရှိတာပါ။
တကယ်တော့ ယနေ့ အစွန်းရောက်
သတ်ဖြတ်သူတွေ ကို့ဒေသ၊ကို့ရွာ၊
ကို့နယ်
ကို ဖျက်စီးကြသော ပဒက်တွေဟာ
ဝါဒရေးရာအရ နိုင်ငံရေးသမား တွေရဲ့ မြေဇာပင်တွေ ပါ။
ဘာကြောင့်လည်းဆိုရင် ဒီနိုင်ငံ
ရေးဖြစ်စဥ်ကြီး မဖြစ်ခင်မှာ
ဒီ နိုင်ငံရေးဖြစ်စဥ်ကြီး မဖြစ်ဖို့
ဥပဒေ ကြောင်းအရ လည်းကောင်း၊
နိုင်ငံရေး အရလည်းကောင်း ပြောဆို သတိပေးနေသော အသိ
ပညာရှင်များ၊ နိုင်ငံရေးကျွမ်းကျင်သူများ ၊ ဥပဒေ ပညာရှင်များ များစွာ ရှိခဲ့ပါတယ်။
ကိုယ်တိုင် က မာန်မာနကို တံခွန်ထူ၊
ပညာဥာဏ်က နည်းပါး၊ ဥပဒေ က
မကျွမ်းကျင် သိတဲ့ လူတွေ ပြောနေ
တာလည်း လက်မခံ ၊ ဆက်ဆံရေး
ကလည်း ညံ့ဖျဥ်းသော NLDနိုင်ငံ
ရေးသမား တွေ ဟာ အဲ့ အချိန်က
လော်ဘီဖာဆယ်လို နဲ့ မျိုးရန်နောင်
သိမ်း၊ဇာနည်ထိုက် တို့လို နိုင်ငံရေး
ဘာအဆင့်အတန်းမှ မရှိသူတွေရဲ့
ပြောဆိုရေးသားမှုကို အဟုတ်ကြီး
ထင်ကိုးကွယ်ရာကnldပါတီဟာ ပြုတ်ကျပြီး
လမ်းဘေးကို ရောက်သွားရတာပါ။
လမ်းဘေးရောက်တော့လည် ဥပဒေ
ကို လေးစားရမှန်းမသိ၊ နိုင်ငံရေးပါတီ တစ်ခု ကို တန်ဖိုးရှိမှန်းမသိ
အနာဂတ်ကို မမြင် ပဲ တောခို သူပုန်
ထ ကြတော့ ပြုတ်တဲ့ဘဝ ကနေ
ပါတီ ပါ ပျက်ရတာပါ။
ပါတီ အပျက်မခံ ဥပဒေ လမ်းကြောင်းမှန်နဲ့ ချီတက်ရင်
အချိန်တိုအတွင်း အစိုးရ နေရာပင်
အချိန်တိုအတွင်း ရနိုင် သော
အခြေအနေ ကနေ လမ်းစဥ်မှား
နိုင်ငံရေး သမားတွေကြောင် တိုင်း
ပြည်လည်း ထောင်းထောင်းကြေ
ပါတီ လည်း ပျက်ရတာပါ။
တောခို သူပုန်ထ တော့လည်း
စစ်တပ်ကို မတိုက်ရဲ ရဲစခန်းလေး
ဝင်တိုက်လိုက် ၃ မိုင်လောက်အကွာက မိုင်းဆွဲလိုက် သတင်းတု သတင်း
မှားတွေ ထုတ်ပြီး စိတ်ကူးယဥ်
တိုက်ပွဲတွေ ဖန်တီး တော်လှန်ရေး အမည်ခံပုံဖော်ခဲ့
ကြတာပါ။
လက်နက်မဲ့ သူတွေကို သေနတ်နဲ့
လိုက်ပစ်သတ် သူလျှို ဒလန်ခေါင်း
စဥ်တတ်ပြီး ပါတီနိုင်ငံရေးကို
ကျောခိုင်း အကြမ်းဖက် လူသတ်
လမ်းစဥ်နဲ့ အစိုးရ ပြန်ဖြစ််မယ်
ဆိုတဲ့ ခပ်ကြောင်ကြောင် အတွေး
အခေါ်တွေကို ကိုးကွယ်သူ လူငယ်
ထုထဲ ရိုက်သွင်း ရာက ဥပဒေ နဲ့
ကြုံတဲ့ အခါ ပျက်ရာ ကနေ အကြမ်းဖက် အုပ်စုသာ ဖြစ်သွား
ပြီး ပျောက်ကွယ်သော အဆင့်ကို
ရောက်ခဲ့ကြတာပါ။
ထူပိန်းပြီး သွေးပူတုံးကာလ မှာတောင် ရဟန်း/ရှင်လူ/ပြည်သူ/
ဝန်ထမ်း အကုန် မပါဝင်လို့
မအောင်မြင်ခဲ့တာ။
ယနေ့ ယခုလို ကျဲတိ ကျဲတောက်
ကာလမှာ လက်တွေ့မှာပါဝင်ဖို့
ဘယ်သူမှ စိတ်မဝင်စားကြတော့
ပါဘူး။
လူအားလုံးဟာ မိမိဘဝ မိမိမိသားစု
အဆင့်အတန်းတစ်ခုရှိဖို့ ကြိုးစား
ရုန်းကန်နေကြတဲ့ အချိန်ကာလမှာ နိုင်ငံရေး
သမားနေရာရဖို့ လက်နက်ကိုင်ပြီး
သူပုန်ထ ပေးရမယ်ဆိုတာ ကတော့
ဘယ်ဖြစ်နိုင်မှာတဲ့လည်း။
စစ်တပ် စစ်တပ်ထောက်ခံသော
ပြည်သူလူထု က ယခင် ကပင်
အားကောင်းမောင်းသန် ရှိခဲ့ပြီးသား
ပါ။
စစ်တပ်က သာ အမှန်တကယ် အင်အား လိုအပ်ရင် တပ်မတော်နဲ့
တိုင်းပြည်အတွက် သေနတ်ကိုင်
တိုက်ပွဲဝင်ကြမည့်ပြည်သူက မရေ
မတွက် နိုင်လောက်အောင်ရှိနေ
တာပါ။
တပ်မတော် က အင်အားအကျွံမခံ
အပျက်အစီး၊ အဆုံးအရှုံး၊ အသေ
အပျောက် အနည်းဆုံးဖြစ်အောင်
ကိုယ်တွယ်နေတာပါလား ဆိုတာ
ကိုမသိ ပဲ ဒါ ကို အခွင့်ကောင်းယူပြီးဟုတ်လှပြီလို့ထင် ငါတို့နိုင်တော့
မယ်ဆိုပြီး သဂြိုလ်စက်ထဲက
လက်သုံးချောင်း ထောင် ကြတာပါ။
မြေပြင်အခြေအနေမှန်မှာတော့
လော်ဘီနဲ့ ပြည်ပြေးတွေ ချမ်းသာ
စောက်ပိန်းတွေ ဘဝ ဆိုး သူခိုးဒမြ
လူယက်ဆိုးတိုက် ရတဲ့ ဥစ္စာကို
တည်မြဲ မယ်လို့ ထင်နေကြတာပါ။
တကယ်တော့ အောင်ပွဲ မရှိ၊အမှုမဆွေး တစ်ချိန် တစ်ကာလမှာ
ဥပဒေ စက်ကွင်းက ပြေးမလွတ်ဘူး
ဆိုတာ နားမလည်ကြလို့သာ
ဖြစ်ပါတယ်။
မြန်မာပြည်သူချင်း အရောင်ခွဲ
ပြန်သတ်ခိုင်းတဲ့ နိုင်ငံရေးသမား
ဆိုတာ ခွေးလောက်တောင် တိုင်းပြည်ကိုသစ္စာမရှိသော သူယုတ် တွေ ဆိုတာ သိချိန်တန်ပါပြီ။
မောင်ကျော်စွာ
Post a Comment